​

HERMENS,

 

De naam en missie van mijn collectief, biedt een retrospectief op de daden van de mens en zijn natuur. Als we met een scherp oog kijken naar de evolutie van de mens, dan moeten we ons bewust worden van welke plaats de wetenschap heeft ingenomen in onze maatschappij. Waar vroeger religie zegevierde, staat nu de rede. De rede berooft ons van de verwondering en dat kan tot collectief cynisme leiden. De remedie is het tonen wat weterschappers in vervoering brengt. De zoektocht naar het bovennatuurlijke, of het bevestigen van de formidabele natuur die nog steeds onverklaarbare dingen doet. Verwondering en nieuwsgierigheid als enig wapen tegen dogmatisch denken. In mij werk wordt het lichaam gebruikt als een catalysator tussen wetenschap en fantasie.

Door mijn achtergrond en liefde voor verschillende kunstvormen, is mijn artistiek proces vaak verbonden aan meer dan één stroming. De laatste drie jaar ben ik op zoek gegaan waarom dans wel en niet werkt bij sommige media. Uit dit onderzoek heb ik voldoende interessante wegen geopend om voor mezelf een artistieke weg in te slaan met een nieuwe benadering in choreografie. Ik geloof dat mijn medium dans, alleen maar kan evolueren als ze de kans krijgt om opnieuw geboren te worden; Zoals elke kunstvorm fluctueert in populariteit, vermoed ik dat we nu nood hebben aan een renaissance in de dans. 

Door fysieke manifestaties van menselijke vraagstukken, creëert men opnieuw de bewustwording rond mens zijn. Doen, in plaats van denken, is de leuze voor effectieve verandering in het collectieve bewustzijn. Na de verlichting wordt het tijd om het humanisme en de positie van het lichaam daarin, opnieuw te definiëren. Het her-evalueren van de menselijkheid als kerngedachte.

 

De geboorte van de Hermens